ΧΑ: «Κερκόπορτα» για τους μετόχους μειοψηφίας στην ΕΝΑ
Η απόφαση της Envitec να διαγράψει τις μετοχές της από το ΧΑ εγείρει ερωτήματα για τα συμφέροντα της μειοψηφίας στις εισηγμένες της Εναλλακτικής Αγοράς. Ζητείται «υπευθυνότητα» από τους ιδιοκτήτες των εταιρειών.
Την περασμένη Παρασκευή η γενική συνέλευση της Envitec αποφάσισε τη διαγραφή των μετοχών της εισηγμένης από την Εναλλακτική Αγορά του Χρηματιστηρίου της Αθήνας.
Η κίνηση της γνωστής κατασκευαστικής εταιρείας κινείται στα πλαίσια της νομιμότητας, καθώς η σχετική πρόταση ψηφίστηκε από μετόχους που κατείχαν ή εκπροσωπούσαν πάνω από το 95% του συνόλου (ειδικότερα το 96,6%).
Πού όμως εντοπίζεται το πιθανό πρόβλημα;
Πρώτον, στο ότι στις εταιρείες της Εναλλακτικής Αγοράς είναι συχνά αρκετά εύκολη υπόθεση η συγκέντρωση ποσοστού άνω του 95% (άρα και η οικιοθελής διαγραφή των εταιρειών από το ΧΑ), επειδή το free float είναι εξ’ αρχής περιορισμένο και ενίοτε ελέγχεται σε σημαντικό βαθμό από στελέχη και συνεργάτες των εισηγμένων.
Και δεύτερον, στο ότι αν η Envitec ήταν εισηγμένη στην Κύρια Αγορά του ΧΑ, τότε η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς θα είχε τη θεσμική δυνατότητα να παρέμβει προκειμένου να δοθούν λύσεις που ως ένα βαθμό θα εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα όσων τουλάχιστον δεν ψήφισαν την διαγραφή των μετοχών από το ΧΑ. Και αυτό προκειμένου να μην βρεθούν «από τη μια στιγμή στην άλλη» με τίτλους που δεν θα διαπραγματεύονται σε κάποια οργανωμένη αγορά.
Ειδικότερα, σύμφωνα με το άρθρο 17 του Ν 3371/2005, «η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς μπορεί με απόφασή της να θέτει ειδικούς όρους στην εκδότρια, ή και σε μετόχους της, για λόγους προστασίας των μετόχων της εκδότριας».
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, ότι σε περιπτώσεις εταιρειών που αποχώρησαν οικιοθελώς από το ΧΑ κατά το παρελθόν, υπήρξαν σημαντικού μεγέθους εντολές αγοράς από βασικούς μετόχους, δίνοντας έτσι την ευχέρεια σε όσους επενδυτές μειοψηφίας επιθυμούσαν, να πουλήσουν μετοχές τους, οι οποίες θα σταματούσαν να διαπραγματεύονται στο ΧΑ.
Στην περίπτωση όμως της Εναλλακτικής Αγοράς όμως, η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς δεν έχει τη σχετική αρμοδιότητα εμπλοκής σε τέτοιες υποθέσεις. Και μάλιστα η ουσία είναι πως με βάση το γράμμα του νόμου (και στην πράξη με βάση το γράμμα του θεσμικού πλαισίου σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης) δεν υπάρχει καμιά υποχρέωση από την πλευρά των βασικών μετόχων να προσφέρουν εναλλακτική λύση προς την μειοψηφία.
Το πιθανότερο σενάριο είναι ότι το ΧΑ θα προσπαθήσει να συνεννοηθεί με την Envitec (και συνολικά με άλλες εταιρείες που ενδεχομένως να επιλέξουν την οικειοθελή τους αποχώρησή τους στο μέλλον) προκειμένου -μέσω του διαλόγου- να υιοθετηθούν λύσεις που θα δίνουν εναλλακτικές δυνατότητες σε όσους μετόχους επιθυμούν.
Αν και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το αποτέλεσμα τέτοιων συζητήσεων, υπάρχει αισιοδοξία ότι οι βασικοί μέτοχοι (της Envitec σήμερα και ενδεχομένως άλλων εταιρειών στο μέλλον) θα επιδείξουν τον απαιτούμενο σεβασμό προς όσους μικρομετόχους τους εμπιστεύθηκαν στα «δύσκολα της κρίσης» και μάλιστα σε περιβάλλον αναιμικής εμπορευσιμότητας των μετοχών τους.