Νέος νόμος για Δημόσιες Προτάσεις: Αιφνιδιασμένη και διχασμένη η αγορά

Ποιες είναι οι κρίσιμες αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο και πως σχολιάζονται από την επενδυτική κοινότητα. Οι δυο διαφορετικές προσεγγίσεις.

Έντονες συζητήσεις έχει προκαλέσει στην αγορά το νέο θεσμικό πλαίσιο που ψήφισε η κυβέρνηση και αφορά τις δημόσιες προτάσεις για την έξοδο εισηγμένων εταιρειών από το Χρηματιστήριο της Αθήνας (βλέπε σχετικό δημοσίευμα του Euro2day.gr), οι οποίες υπερβαίνουν κατά πολύ την υπόθεση Euronext-ΕΧΑΕ.

Για παράδειγμα, ενώ ο προηγούμενος νόμος μιλούσε για δυνατότητα που είχε ο προτείνων -το αργότερο πέντε ημέρες πριν τη λήξη της δημόσιας πρότασης- «να βελτιώσει το προσφερόμενο τίμημα, καθώς και να μειώσει τον ελάχιστο αριθμό κινητών αξιών, ο οποίος σε περίπτωση δημόσιας πρότασης πρέπει να γίνει αποδεκτός προκειμένου να ισχύει η δημόσια πρόταση», στο νέο πλαίσιο αντικαθίσταται η λέξη «βελτιώσει» με τη λέξη «αναθεωρήσει».

Τι σημαίνει αυτό; Ότι μέχρι σήμερα αν ένας βασικός μέτοχος υπέβαλε δημόσια πρόταση προς τη μειοψηφία ζητώντας την αγορά των μετοχών της έναντι, για παράδειγμα, πέντε ευρώ ανά τίτλο, η μειοψηφία είχε εξασφαλίσει το αντίτιμο των πέντε ευρώ και μεγάλο τμήμα αυτής (ιδίως οι κατέχοντες αξιοσημείωτα ποσοστά) περίμεναν μήπως πέντε ημέρες πριν τη λήξη της δημόσιας πρότασης, προκύψει ένα υψηλότερο τίμημα. Με το νέο νόμο, όπως υποστηρίζουν νομικοί, όποιος μέτοχος μειοψηφίας περιμένει μέχρι το τελευταίο πενταήμερο της ΔΠ ίσως κινδυνεύει να εισπράξει και χαμηλότερο τίμημα από αυτό των πέντε ευρώ που είχε αρχικά προσφερθεί! Με τον τρόπο αυτό, μάλλον διευκολύνονται οι δημόσιες προτάσεις, παρά εμποδίζονται.

Το δεύτερο ζήτημα του νόμου αφορά τη δυνατότητα διαγραφής μιας εταιρείας από το ΧΑ με απλή πλειοψηφία μιας γενικής συνέλευσης, αρκεί να προσφερθούν τίτλοι που διαπραγματεύονται σε οργανωμένη αγορά, είτε στην Ελλάδα, είτε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Για παράδειγμα, μια ευρωπαϊκή τράπεζα θα μπορούσε να υποβάλει δημόσια πρόταση σε μια ελληνική, να αποκτήσει πχ το 40% αυτής και στη συνέχεια (πλειοψηφώντας στη γενική συνέλευση που θα ακολουθήσει) να διαγράψει την Τράπεζα από το ΧΑ, προσφέροντας στη μειοψηφία τίτλους που θα διαπραγματεύονται π.χ. στο χρηματιστήριο του Μιλάνου, των Παρισίων, ή της Φρανκφούρτης.

Μια δεύτερη αλλαγή είναι ότι με το νέο θεσμικό πλαίσιο, οι κερδοσκοπικές κινήσεις κάποιων funds που αποκτούσαν κρίσιμα ποσοστά μειοψηφίας, με σκοπό να ανεβάσουν περαιτέρω το αντίτιμο της δημόσιας πρότασης (εξυπηρετώντας προφανώς και τα δικά τους συμφέροντα) αν δεν τερματιστούν, τουλάχιστον θα περιοριστούν δραστικά.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, στη χρηματιστηριακή αγορά επικρατούν δύο διαφορετικές απόψεις επί του θέματος.

Η πρώτη άποψη θεωρεί ότι μέσα από τη συμμετοχή των επενδυτών σε μεγαλύτερα εταιρικά σχήματα θα ευνοηθούν μεσομακροπρόθεσμα τόσο η ελληνική κεφαλαιαγορά (στο βαθμό που θα διασφαλίζεται η παράλληλη διαπραγμάτευση των μετοχών στο ΧΑ) όσο και το ευρύ επενδυτικό κοινό.

Υπάρχει όμως και η αντίθετη άποψη, η οποία υποστηρίζει ότι το παρόν θεσμικό πλαίσιο «αλλάζει τους όρους του παιχνιδιού» καθώς υποχρεώνει μετόχους που τοποθετήθηκαν σε μια εταιρεία, να αποκτήσουν τίτλους μιας άλλης, με διαφορετικά χαρακτηριστικά (π.χ. οικονομικές προοπτικές, μέγεθος, σχέση κινδύνου-προσδοκώμενης απόδοσης, δείκτες P/E και μερισματικής απόδοσης, κ.λπ.) από αυτά που οι ίδιοι είχαν επιλέξει με την αρχική τους τοποθέτηση.

Τέλος, πολλοί είναι εκείνοι που θεωρούν ότι η επενδυτική αγορά δεν θα πρέπει να αιφνιδιάζεται, αλλά πριν από κρίσιμες αλλαγές να προηγείται διάλογος και ανταλλαγή απόψεων με τους επενδυτικούς φορείς.

Πληροφορούμεθα ότι ο ΣΜΕΧΑ θα συζητήσει την επόμενη εβδομάδα το θέμα Euronext-ΕΧΑΕ, καθώς θα το συμπεριλάβει σε συνεδρίαση που είχε προγραμματιστεί σε «ανύποπτο χρόνο», ενώ παράλλαβη πιθανολογούνται δηλώσεις και από άλλους φορείς της επενδυτικής κοινότητας.

Κύκλοι προσκείμενοι στο Υπουργείο Οικονομικών, σημειώνουν μεταξύ άλλων ότι:

α) Η νομοθετική παρέμβαση δεν σχετίζεται με συγκεκριμένη δημόσια πρόταση

β) Με αυτό το νόμο η Ελλάδα ευθυγραμμίζεται με τα όσα ισχύουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση

γ) Η ανταλλαγή μετοχών με άλλες που διαπραγματεύονται σε άλλη ευρωπαϊκή κεφαλαιαγορά δεν θα πρέπει να θεωρείται ως έξοδος μιας εισηγμένης εταιρείας από το χρηματιστήριο

δ) Όλα αυτά συμβαίνουν σε μια περίοδο ότι Ευρωπαϊκή Ένωση σχεδιάζει την Ένωση Αποταμιεύσεων και Επενδύσεων.